Madrugada, o porto adormeceu, amor,
a lua abanea sobre as ondas
piso espellos antes de que saia o sol
na noite gardei a tua memoria.
Perderei outra vez a vida
cando rompa a luz nos cons,
perderei o dia que aprendin a bicar
palabras dos teus ollos sobre o mar,
perderei o dia que aprendin a bicar
palabras dos teus ollos sobre o mar.
Veu o loito antes de vir o rumor,
levouno a marea baixo a sombra.
Barcos negros sulcan a maña sen voz,
as redes baleiras, sen gaivotas.
E diran, contaran mentiras
para ofrecerllas ao Patron:
quereran pechar cunhas moedas, quizais,
os teus ollos abertos sobre o mar,
quereran pechar cunhas moedas, quizais,
os teus ollos abertos sobre o mar.
Madrugada, o porto despertou, amor,
o reloxo do bar quedou varado
na costeira muda da desolacion.
Non imos esquecer, nin perdoalo.
Volverei, volverei a vida
cando rompa a luz nos cons
porque nos arrancamos todo o orgullo do mar,
non nos afundiremos nunca mais
que na tua memoria xa non hai volta atras:
non nos humillaredes NUNCA MÁIS.
non nos humillaredes NUNCA MÁIS作者: gunprade 时间: 2010-6-28 23:06
大爱的哥特民谣啊作者: sign_ 时间: 2010-6-29 11:29
fungus280f 就在这样的歌声中死去......作者: 沭伶蔚 时间: 2010-6-29 11:54
听到后感动了。。 不过不该拉上花陪葬的。作者: 文山侯 时间: 2010-6-29 19:43
这是什么器乐？没听过。